Bir Yalnızlık Büyütüyorum

Kalbimin içinde sımsıkı tutuyorum onu. Kimsenin bilmesini istemiyorum içimdeki acıları… Öğrendim ki büyük acıları büyük yapan gizli olarak kalmasıymış. Ve Rabbim bir dua ve bir yalvarmayla kula yakın olduğunu anlatmak istermiş ama biz kulları derdi ve dermanı başka yerlerde ararmışız.
Bugünlerde derin acılar büyütüyor yüreğim. Kalbim kaldığı yerden devam ediyor eski acılarına. Acılar beni ben yapan ve hep bir arayışım olmalıymış mutlaka. Bulduğumu zannettiğim şey aradığım değilmiş. Şimdi bir içe ve derine çekilme zamanı.

Her şey geride kaldı merhaba acım ve merhaba kalbimin gülen yüzü. Rabbim yalnızlığım seninleyken bir anlam ifade ediyormuş özür dilerim ben Senin yerini başkaları ile doldurmaya çalıştım ama en büyük boşluğu işte o zaman yaşadım. Sana ait olan yer başkası ile dolmuyordu ve dolmamalıydı… Meğer ben önce ne kadar da mutluymuşum ama bu huzurumun ve mutluluğumun farkında değilmişim. Kaybetmem gerekiyormuş bu huzurun güzelliğinin değerini anlamam için. Geceleri sabahlara kadar beklediğim bir sevgili gibi özlediğim yokluğunda saniyelerin bir ay olduğu Senin sevdan, senin aşkınmış. Rabbim affet beni… Aşk arıyorum diye aşksızlığa talip olmuşum ben. Affet Rabbim affet. Gönlümü senden başkasına açma teşebbüsünde bulunduğum için affet…
Rabbim beni Sensiz bırakma… Beni yalnız bırakma.
Anladım ki hayat yalnızlıkla güzelmiş. Kendi başına Rabbinle olduğun zaman güzelmiş. Ve büyük acılar asla dillere dökülmemeliymiş.
Ve anladım ki hayatın anlamı ancak onunla varmış. Gerisi tamamen boşmuş… Bir hayal bir rüya imiş yaşanılanlar… Uyanınca bitiveren bir rüya ve bitince arkasından bir elhamdülillah çekilen bir rüya…
28.04.2004

Kerime Küçük