Geçmişten Günümüze Gelebilen Tek Şey…
Benim annem 1956 yılında dünyaya merhaba demiş…Bense 1991 yılında… Her zaman annemin çocukluğunu merak ettim.Hangimiz merak etmez ki? Peki ya annemin nasıl biri olduğunu bana kim gösterebilir ki?…
Annemle aramda tam 35 yaş var! Annemin çocukluğuna kendisi dönebilir mi? Peki ya o haline dönse bile bunu bana gösterebilmesinin bir imkanı var mı?Böyle bir şeyin mümkünatı var mı? Peki ya nasıl hatırlıyor yaşadıklarını? Zor olmuyor mu aklında onca şeyi tutmak? Peki o dönemlerden ne kaldı çocukluğuna dair elinde…? Güzelliği mi? Masumluğu mu? Oyuncak bebekleri mi dersiniz? Yoksa anneannemin ona giydirdiği şirin elbiseleri mi…? Hayır! Tahmin etmek güç olmasa gerek ki elinde siyah beyaz bir kağıt parçasından başka hiçbir şey kalmadı o anlara dair… Elindeki siyah beyaz kağıt parçaları belki de bu zamanlarda onun en değerli eşyaları… Nedenini tahmin etmek hiçte zor değil… Çünkü annem bir daha asla çocuk olamayacak, bir daha o şirin elbiseleri giyemeyecek ve daha da önemlisi o anı bir daha ölümsüzleştiremeyecek….!
Sizce değersiz önemsiz bir şey midir, fotoğraf? Kim bu soruya ‘EVET’ diyebilir ki…! Hiçbirimiz. Çünkü anı yakalamak vardır ya hani, onu yapabilmenin tek yolu fotoğraftır.Fotoğrafın zamanı yoktur! Çekildiği zamandan bu zamana kadar gelmiş olsa da; aslında elimizdeki fotoğrafa şu anda bakıyor olsak da, avucumuzdaki kağıt parçası diye yorumladığımız değerli eşya o çok eski zamanların birkaç saniyesidir!!! Bana göre paha biçilemez bir değerdedir…
Şimdi yazıma başlarken sorduğum soruyu tekrar yöneltmek istiyorum sizlere… Bana annemin çocukluğunu kim gösterebilir? -Hiçbiriniz bana annemin çocukluğunu gösteremezsiniz…! Siyah-Beyaz renklerle süslenmiş, hayalimde daha net çizgiler oluşmasında bana yardımcı olan ve birkaç saniyenin içinde gizlenmiş olan annemi ben FOTOĞRAF ile yaşayabilirim…
İşte böyle değerli eşyalara hepimiz sahibizdir…Sizlerden ricam unutmayın yırtıp attığınız her fotoğraf sizin hayatınızın bir karesi!!! Onu çöpe atmak kendinize saygısızlık olmaz mı? Geçmişteki bir anınızın tapusudur fotoğraf! Nasıl atılabilir ki… Önemsiz şeylere önem vermektense önemini fark edemediğimiz önemli eşyalarımızın farkına varalım…
Genç Yolcu Fotoğraf Editörü: Yükselen ERDAL
Bir yazı bu kadar yürekten yazılabilir, yazıyı okurken insan siyah beyaz hatıralara dalıyor, yazılarının devamını diliyorum…
teşekkür ederim beğendiğinize sevindim…